Paul Cremers
Sint-Odiliënberg Van sloopbedrijf tot investeerder
Mijn naam is Paul Cremers, grafisch vormgever, levensgenieter en nog geen twéé jaar ondernemer. Op 13 september 2013 (op de verjaardag van Kamui Kobayashi) begon mijn avontuur genaamd: appart, toen nog in de vorm van een reclamebureau, nu in de vorm van een allround marketingcommunicatiebureau. Wij voorzien onze cliënten van een nieuwe of verbeterde bedrijfsidentiteit en communiceren dit naar de juiste doelgroep. Daarmee zorgen we voor meer naamsbekendheid en een verhoogde omzet.
Als ondernemer zit je met heel veel verschillende mensen aan tafel. Zo heeft ieder een eigen karakter, kernwaarden en expertise. Je komt mensen tegen die creatief zijn met hun handen of juist vijf stappen verder zijn, doordat ze hun intelligente brain op de beste manier inzetten. Alles komt voorbij, van de eigenaar van een sloopbedrijf tot een investeerder die op zoek is naar de volgende uitdaging.
Sta stil bij het succes, geniet van dit soort momenten, controleer of je motor in orde is en laat hem even afkoelen, zodat je de volgende keer wéér kunt genieten.
Al deze vakgebieden kan ik lang niet allemaal verstaan. Zullen mensen mij dan wél begrijpen als ik het over mijn vak heb? Ik ben een persoon die graag aan de hand van voorbeelden zijn ideeën duidelijk probeert te maken. Tijdens een gesprek ben ik altijd op zoek naar het beste voorbeeld. Deze mag niet te lang zijn, het moet tot de verbeelding spreken van de persoon en raakvlakken hebben met zijn of haar vakgebied.
Vul ik de tank bij?
Bijvoorbeeld: Ik ben totaal geen Formule 1 fan, maar toch heb ik zeer veel bewondering voor Max Verstappen. Deze jonge jongen werkt hard, staat continu onder druk door de media, heeft weinig tijd voor zijn sociale kant, is veel onderweg én is nog maar 17 jaar jong…
Waarom ik zoveel bewondering heb voor Max Verstappen en zijn carrière? Voornamelijk omdat het veel overeenkomsten heeft met de situatie waarin ik me nu begeef. Net als in een onderneming gaat in deze topsport veel tijd, geld en energie zitten. Je moet ervoor zorgen dat er een team achter je staat die je door weer en wind helpt, de banden wisselt, de olie op peil houdt en je van A naar B brengt. Je moet verschillende races rijden en nog vóór de start de juiste (band)keuze maken. Je moet tijdens de inspanning het risico durven lopen om de pitstop in te rijden. Neem ik even pauze, vul ik de tank bij, of ga ik loeihard door en kijk ik het nog een aantal rondjes aan? Kun je snel genoeg schakelen, en haal je je tegenstander net voor de bocht in of blijf je liever tussen de lijntjes dit keer? Deze kansen prikkelen het brein van Max net zo erg als dat van mij, alleen zit ík samen met mijn team in een trein, zoals ze dat altijd zeggen ;)
Een ‘ererondje’ op de zaak
Een tribune gevuld met enthousiaste fans, trotse ouders en 1000PK zal hem de boost geven om datgene te blijven doen waar hij goed in is. Meedoen is leuk, maar winnen is alles. Ik zie de finish in mijn onderneming ook zoals een coureur die ziet: per race, per uitdaging, niet pas aan het eind van het toernooi. We zetten ons allemaal in voor de volgende wedstrijd, de volgende poule en de volgende cup, nek aan nek… Daarbij is het per gewonnen race of in mijn geval per opgeleverd project belangrijk om de ereronde erin te houden. Bedank de mensen achter je; je fans, je team, jezelf. Max Verstappen laat een ’donut’ achter onder de finishvlag, ik een mooi portfolio item, jij een nieuwe referentie op je website? Sta stil bij het succes, geniet van dit soort momenten, controleer of je motor in orde is en laat hem even afkoelen, zodat je de volgende keer wéér kunt genieten.