“Ondernemen op een plek boordevol historie”

door: appart

Reuver Restaurant De Witte Stein in de Reuverse bossen is al jaren een begrip in Reuver en omstreken. Geert en Desiré Teunissen zijn al meer dan 10 jaar eigenaar van restaurant De Witte Stein. Hoog tijd om het publiek kennis te laten maken met de geschiedenis van niet alleen het restaurant, maar ook het natuurgebied er omheen.

Een eerste, in het oog springend detail is dat het gebied in feite voor de Tweede Wereldoorlog al bekend stond als De Witte Stein of De Grens. De herkomst van de naam ‘De Witte Stein’ wordt nog altijd betwist aangezien er twee oorsprongsverhalen de ronde doen. Over het algemeen wordt ervan uitgegaan dat het gebied zijn naam te danken heeft aan een natuurstenen grenspaal. Deze werden vroeger langs de grens geplaatst om deze aan te geven. Een paar honderd meter van het restaurant ligt nog zo’n oorspronkelijke grenspaal.

Waar echter niet over getwijfeld wordt, is dat het gebied zich in het verleden kenmerkte door het vele verkeer tussen Reuver en haar Duitse buurgemeenten. Dit kwam doordat er klei was gevonden in de bossen vlak over grens. De vondst van deze klei leidde ertoe dat er verschillende kleine en grote kleifabrieken werden opgericht in de omgeving van Reuver, iets wat uiteindelijk resulteerde in een bloeiende keramiekindustrie. Zo kwamen er niet alleen arbeid forenzen; mensen die vanuit Reuver, Belfeld en Swalmen in Duitsland gingen werken, maar ook Nederlandse keramiekfabrieken die klei over de grens gingen halen. Geert; ‘’Dit zorgde voor veel activiteit in het gebied, veel verkeer van goederen maar ook van mensen. Uiteindelijk leidde dit tot de eerste grenscafés, nu nog steeds schuin tegenover elkaar. Er kwamen tientallen mensen voorbij te paard, deze paarden moesten rusten en wat drinken, dus zochten de arbeiders ook een plek om even tot rust te komen. Deze cafés begonnen rond 1928 als wooncafés; aan de ene kant woongedeelte en aan de andere kant een klein cafeetje en een klein winkeltje waar je koffie en eieren kon kopen.’’

Hun eerste éigen product; de V-Power Washer

Na jaren van drukte werden de kleigroeves, als gevolg van de verdere industrialisering, in de jaren 60 gesloten. Dit had tot gevolg dat het aantal forenzen aanzienlijk afnam maar dit werd gelukkig opgevangen door het groeiende aantal dagjestoeristen die in het gebied actief gingen wandelen en fietsen. In de jaren 60 werd daarom de oude Witte Stein gebouwd. Hier werden tentfeesten, voetbalfeesten en zomeractiviteiten gehouden. Geert; ‘’Het werd naast een kroeg ook een evenementterrein voor de omliggende verenigingen. Dit ging goed, totdat er een accentverschuiving kwam. Jeugd werd moderner en hield zich minder bezig met buitenactiviteiten. Met de opkomst van de grote retail en- outletparken begonnen ook de Duitse bezoekers de kleine grenswinkels steeds meer te mijden, in Roermond en Venlo was immers veel meer te doen.’’

Tot overmaat van ramp brandde De Witte Stein in 2004 helemaal af. Dit was het moment waarop de familie Teunissen voor het eerst in beeld kwam. Desiré; ‘’Toen wij hier een stukje verder ons huis wilden verbouwen, gold nog de zogenoemde ‘Rood-Groen’ regeling. Deze regeling hield in dat wanneer je een huis wilde verbouwen (rood), je daar iets voor de natuur voor terug moest doen (groen).’’ Een paar percelen verder stond De Witte Stein te koop, mét veel groen. Dit was voor Desiré en haar man de ideale manier om aan deze regeling te voldoen. Ze voerden gesprekken met de toenmalige eigenaar om het stuk grond waarop De Witte Stein lag, over te nemen. De toenmalige eigenaar was echter vastbesloten om De Witte Stein opnieuw op te bouwen en weer te exploiteren. Hiermee zagen ze de verlangde verbouwing in het water vallen. Maar niets bleek minder waar. Twee jaar later hoorde Geert via zijn accountant dat de toenmalige eigenaar van De Witte Stein, nog steeds in as op dat moment, besloten had om het terrein alsnog te verkopen in plaats van De Witte Stein opnieuw op te bouwen. Hét moment voor de familie Teunissen om de gok nogmaals te wagen en het gesprek aan te gaan. En met succes, in 2006 werd de familie Teunissen eigenaar van De Witte Stein en kon de wederopbouw beginnen. Geert; ‘’Na een half jaar puin ruimen en het bouwrijp maken van het terrein zijn we begonnen met de realisatie van wat we nu noemen het ‘middelste’ gedeelte. Dit was vroeger een schuur met garage en douches. Uiteindelijk hebben we alles vervangen, opnieuw opgebouwd en zijn we begonnen met een klein cafeetje zonder keuken.’’ Na het plaatsen van een aantal oude speeltoestellen die de familie nog in hun eigen achtertuin had staan, was de ‘nieuwe’ Witte Stein een feit. Geert; ‘’Op de eerste zondag met goed weer wisten we niet wat ons overkwam; uit alle hoeken kwamen mensen met kinderen die bij ons kwamen spelen. Toen beseften we dat dit de richting was die we uit wilden; een omgeving creëren waar volwassenen konden genieten zonder dat ze zich zorgen hoeven te maken over wat hun kinderen doen.’’

De Witte Stein werd de afgelopen jaren steeds verder uitgebreid. Inmiddels is er een echte, traditionele Duitse ‘Stube’ toegevoegd aan het restaurant. Desiré; ‘’Door vakanties in Oostenrijk leek het ons geweldig om zoiets ook in onze eigen zaak te creëren. De Stube is echt onze passie, dat vonden we een leuk element om toe te voegen.’’ En dat deze unieke toevoeging in trek is blijkt wel; vele gasten vragen specifiek naar een plekje in de Stube.

Ondanks dat ze door alle uitbreidingen meer dan genoeg zitplaatsen hebben, momenteel 750 in totaal, beseffen Geert en Desiré zich ook maar al te goed dat de prachtige locatie waar ze zich bevinden nog altijd een ‘mooi weer’ locatie is. Geert; ‘’Met een druppel regen kun je bijna sluiten maar met mooi weer zit het helemaal vol. Dit vraagt veel flexibiliteit van het personeel en hierin is Desiré voortreffelijk geslaagd.’’

Mede door de flexibiliteit van het personeel en de enorme omvang van de locatie kunnen alle evenementen in en rondom de Witte Stein plaatsvinden. Geert; ‘’Desiré is erin geslaagd om op een bepaalde manier met de studenten om te gaan waardoor er weinig verloop is. Na een drukke zondag gaan ze dan ook niet gelijk naar huis maar blijven gezellig eten en drinken. Het succes van de Witte Stein is dus enerzijds het succes van Desiré en hoe zij met haar personeel omgaat, anderzijds de manier waarop we met z’n allen deze evenementen organiseren.’’

Een andere belangrijke factor in de organisatie en uitvoering van de evenementen is de grote groep vrienden van de familie Teunissen die over de afgelopen jaren een band hebben gekregen met de locatie. Deze groep, door Geert en Desiré ook wel de ‘Witte Stein familie’ of ‘De Witte Steintjes’ genoemd, mag dan ook zeker niet vergeten worden. Geert; ‘’Zonder hen zouden we het niet redden!